وقتی نیچه گریست

انتخاب بدی کرد !! زینبُ میگم !! بزارین بعد مدت ها در موردش حرف بزنم !! اگر قضاوتِ بعدا تصحیح میکنم، اگر اشتباست بعدا متوجه میشم ولی میخوام دقیقا همین الان بعد خوندن این کتاب و حسی که در این کتاب تجربه کردم در رابطه با زینب بگم .

عزیزانی که این کتاب خوندن میدونن از صفحه ی 300 به بعد دکتر برویر از زندگی تکراری همسرش عر میزنه و میخواد یه جوری از زندگی خودش فرار کن و با دختری که عاشقش شده زندگی کن .نیچه در این مسیر هلش میده به سمت جلو . به دکتر برویر میگه :

اوسکل تو فقط یه بار زندگی میکنی ! چرا زندگی برا خودت زهر میکنی، چرا میخوای با ادای نجابت در اوردن زندگی رو برای خودت کوفت کنی ، برو پی زندگیت و انتخابای جدید داشته باش و خلاصه یه مشت از این سخنرانی های فلسفی و الی غیر .

دکتر برویر یه زرنگی میکنه این وسط که جا داره به نویسنده ی کتاب اقای اروین دیالوم یه دست مریزاد بگم که با هیپنوتیزم داستان ماست مالی کرد و دنیای بعد از انتخابای جدید دکتر برویر بهش نشون داد ! . نشون داد ترک زندگیش ، همسرش ، بچه هاش ، مطبش و دوستاش و اینکه حتی بخواد ادم دیگه ای باشه چقدر میتونه ترسناک و پر از دلتنگی و شیکر خوردنهای مازاد باشه .

زینب اشتباه کرد . او ترک کرد بچه هاش ، خانوادش ، همسرش ! انتخاب جدید کرد ! زندگی جدیدی ساخت ! نمیدونم تو این زندگی جدید بهش خوش میگذره یا نه ولی مطمینم بخشی از اون متعلق به زندگی سابقش ! اون بخشی از روحش در زندگی سابقش جا گذاشته !اون جوری رفت که مثل همسر دکتر برویر (ماتیلدا) راه برگشتی براش نذاشت و گفت اگر یه بار رفتی برای همیشه رفتی و برنگرد ! زینب چه بد ترک کرد و پلای پشت سرش خراب کرد

خواهش میکنم اگر قرار واسه زندگی تکراری و بُرینگِ حال حاضرتون یه فکر درست درمونی کنین ، خراب کردن و از اول ساختن نباشه واگرم هست به دقت مطالعه کنین، برسی کنین ،مثل حقه ی دکتر برویر خودتون در زندگی بعدیتون قرار بدین و ببینین ادم ترک بچه هاتون هستین ؟! ادمی هستین که تا اخر سرتون جلوی بچه هاتون بالا بگیرین و بگین از راهی که رفتین پشیمون نیستین ! ؟ 

این کتاب واسه زندگی های حوصله سر بر حال حاضرتون پبشنهاد میدم !